?Does it take you along time to get to know new people

یه سوال خیلی بزرگ ذهنمو مشغول کرده.

چطور میشود آدم ها رو شناخت؟ ملاک شما برا شناخت آدما چیه؟ [آ.ن: این شد دوتا سوالِ خیلی بزرگ!]

من که ملاکام خیلی ساده کودکانه و مسخرن.

مثلا من حتی با یه لبخند یا نوع حرف زدن یا شوخ طبیعی و ورزشکار بودن یه شخص یا نوع کتابایی که میخونه فکر میکنم که شناختمش. یه شخصیت ازش تو ذهنم بر اساس چیزابی که دیدم ازش میسازم ولی خیلی اوقات غلط از آب در میاد بعد یه مدت تازه باطن طرف رو میشه که خیلی با خود ظاهریش فرق میکرد یعنی تمام چیزی که ازش ساختم خورده خاکشیر میشه.

یبار سر کلاس یکی از بچه ها سر یه بحث آزاد گفت: «داشتن یه سگ از داشتن یه دوست خیلی بهتره» اولش خیلی اعتراض کردمو شاکی شدم اما بعد به گفتش کم کم ایمان آوردم  آخه یه سگ وقتی محبت مبینه تا ته خط باهاته اما آدما چی؟ا تقی به توقی میخوره ولت میکنن میرن یا اگه صرف نداشته باشی واسشون دیگه نیستن.

دیگه پیدا کردن یه دوست بی شیله پیله خیلی سخت شده. گاهی میخوام دور همه دوستام یه خط گنده ی قرمز بکشمو تعداد دوستام کمتر از تعداد انگشتای دستم بشن. نمیدونم چرا انقد آدما سخت و سرد و پیچیده و دورو که چه عرض کنم چندرو شدن. حتی دیگه از چشم هاشونم نمیشه فهمید دارن دروغ میگن یا راست شایدم معلومه و من نمیخوام واقعیتو اونطوری که هست ببینم. یاد دوران کودکی بخیر که با یه سلام و سوال میای با هم بریم بازی، دوستیه جاودانه ای داشتیم.